Stan zdrowotny lasów Nadleśnictwa Marcule uznany został jako dobry, co jest warunkowane dużym udziałem siedlisk żyznych i średnio żyznych (70%) oraz dość szerokim wachlarzem gatunków lasotwórczych.
W ostatnich dziesięcioleciach liczebność szkodników wtórnych, takich jak cetyńce i drwalniki utrzymuje się na stałym poziomie. Nieco większym problemem od czasu zastosowania w szerszym zakresie rębni gniazdowych stał się przypłaszczek granatek. Jego zwalczanie polega na usuwaniu opanowanych drzew. Ze szkodników pojawiających się lokalnie a mających znaczenie gospodarcze, wymienić należy szeliniaka sosnowca powodującego szkody w uprawach na siedliskach borowych.

Istotnym czynnikiem szkodotwórczym była i pozostaje nadal zwierzyna płowa, powodująca swymi żerami zagrożenie dla udatności upraw, a nawet doprowadzająca do całkowitego zniszczenia odnowień gatunków liściastych (głównie dęba). Bardzo dobre rezultaty przynoszą w tym względzie grodzenia, które począwszy od 2000 roku obejmują praktycznie wszystkie nowo zakładane uprawy tego gatunku.

Zauważalnym rodzajem uszkodzeń szczególnie w starszych d-stanach sosnowych porastających żyzne siedliska, są choroby grzybowe: huba korzeniowa i opieńkowa zgnilizna korzeni.

Zagrożenia antropogeniczne

Lasy Nadleśnictwa Marcule zaliczono do II kategorii zagrożenia pożarowego a bezpośrednią przyczyną  powstania największych pożarów były celowe podpalenia bądź efekt nieostrożności osób w obchodzeniu się z ogniem w lesie.